Projekt finansowany ze środków budżetu państwa, przyznanych przez Ministra Edukacji i Nauki w ramach Programu „Nauka dla Społeczeństwa II”.

Collegium Witelona Uczelnia Państwowa w ramach współpracy z Państwowym Pedagogicznym Uniwersytetem im. Iwana Franki w Drohobyczu i Państwowym Historyczno-Kulturowym Rezerwatem „Nagujewicze” przygotowuje dla Czytelników kolejną – trzecią publikację, zaplanowaną w programie „Od ziemi Witelona do ziemi Iwana Franki” (po stronie polskiej), oraz „Doba Iwana Franki” (po stronie ukraińskiej), który realizowany jest od 2019 roku.

Monografia autorstwa Bohdana Lazoraka, Beaty Skwarek i Tetiany Lazorak pt. „Kraina soli i nafty”: historia podróży po ziemi drohobyckiej w latach 1768 – 1914. Badania i teksty” będzie rezultatem projektu „Podróże z historią – od ziemi Witelona do ziemi Iwana Franki”, złożonego do Ministerstwa Edukacji i Nauki w ramach programu Nauka dla społeczeństwa II – „Humanistyka – Społeczeństwo – Tożsamość”.

Autorzy tego dwujęzycznego opracowania (w języku polskim i ukraińskim), dzięki wprowadzonym do obiegu unikatowym i nieznanym dotychczas dokumentom źródłowym, pragną wypełnić lukę w badaniach historycznych przybliżając polsko-ukraińskiej społeczności informacje o nieznanych faktach związanych z historycznymi podróżami po Drohobyczczyznie w drugiej połowie XVIII i pierwszej połowie XIX wieku. Analiza historiografii ziemi drohobyckiej pokazuje bowiem, że ten właśnie przedział należy do najmniej zbadanych okresów. 

W tematykę monografii wprowadzi Czytelnika obszerna przedmowa autorów, którzy „biorąc pod uwagę osobiste znaczenie wędrówek w życiu każdego człowieka”, postarają się „jak najdokładniej przekazać zebrane fakty o podróżnikach i ich przygodach, aby każdy Czytelnik poczuł się takim samym odkrywcą, jakimi byli wytrwali pasjonaci i intelektualni badacze” zawartych w książce wspomnień, pamiętników, opisów podróży. I tak w czterech rozdziałach zostaną ukazane opisy podróży z drugiej połowy XVIII i pierwszej połowy XIX wieku nie tylko do samego Drohobycza, ale także do skalnej twierdzy Tustań, czy starożytnych pałaców hrabiów Tarnowskiego, Bielskiego i Winnickiego w Woroblewicach, Śniatyńcu, Rychtyczach i Urożu. Dopełnieniem tej ciekawej podróży po Drohobyczczyznie będą załączniki zawierające wybrane archiwalne i mało znane dokumenty oraz materiały literaturowe wraz z opisami wędrówek, a także fotografie z przełomu omawianych wieków. Zapewne też cennym źródłem zebranych faktów historycznych, opisów wydarzeń, materiałów narracyjnych i kartograficznych, rejestrów oraz pamiętników będzie wykaz bibliograficzny z podziałem na publikacje naukowe i popularnonaukowe, materiały źródłowe i archiwalia, wydawnictwa prasowe oraz netografię. 

Materiały wprowadzone do obiegu w monografii ukażą walory turystyczne, przemysłowe, edukacyjne i kulturowe Drohobyczczyzny – regionu tak bliskiego wielu Polakom. Utrwalą również historię i inne walory, w tym unikatową wartość dziedzictwa ziemi drohobyckiej, dla obecnych i przyszłych pokoleń. Pomysłodawcy publikacji, w swoim zamiarze wyrażają nadzieję, że stanie się ona „regionalnym przewodnikiem historycznym” dla międzynarodowych delegacji na szlaku podróży po lokalnej przestrzeni regionu drohobyckiego. Atutem przygotowywanej monografii będzie dołączona do każdego egzemplarza broszura pt. „Śladami znanych podróżników ziemi drobyckiej w czasach Iwana Franki” zawierająca nową trasę turystyczną z najciekawszymi i jednocześnie rzadkimi opisami podróży końca XIX i początku XX wieku. Autorzy spodziewają się również, że i tym razem znajdzie ona swoich czytelników wśród szerokiego grona ukraińskiej i polskiej wspólnoty, a także stanie się źródłem inspiracji dla dalszych badań i eksploracji historycznych poświęconych podróżom po Drohobyczczyznie.