W Serii Wydawniczej Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy ukaże się praca zbiorowa pt. „Rzeczywistość międzykulturowa z perspektywy pedagogiki integralnej” pod redakcją dra hab. Jerzego Semkowa i dra Jana Wojtasia.

Autorzy publikacji kierowali się przekonaniem, iż pomocnym w przygotowaniu ludzi do twórczej komunikacji międzykulturowej jest zastosowanie w praktyce edukacyjnej idei wychowania integralnego wyrastającej z neohumanistycznej wizji życia.

Zatem pedagogia integralna rozumiana jako zbiór praktyk edukacyjnych, które tworzą jednolitą i spójną całość przyczyniając się do budowy rdzenia osobowości ludzkiej może być tym ważnym środkiem pomocnym w budowie mostów pomiędzy odmiennymi kulturami.

Praca została podzielona na trzy części. W części pierwszej zatytułowanej: „Człowiek współczesny w meandrach międzykulturowej rzeczywistości” zamieszczono artykuły: J. Semkowa na temat szans pedagogii integralnej we współczesnym świecie;  M. Boczara portretującego pedagogię integralną, M. Podgórnego przybliżającego filozoficzno – edukacyjne aspekty relacji międzykulturowych; E. Czykwin postulującej włączenie problematyki wstydu do refleksji badań nad stygmatyzacją; J. Pazgana odwołującego się do idei przyjaźni. Część tę zamyka artykuł  J. Szczepankowskiej poświęcony wybranym aspektom duchowości w psychologii współczesnej.

W części drugiej (Między lokalnością a globalnym otwarciem) zamieszczono artykuły kolejnych sześciu autorów: M. Biedroń dotyczącego psychospołecznych konsekwencji życia w globalnej wiosce; E. i J. Wojtasiów o społeczno – kulturowych kontekstach transgraniczności; A. Kowal-Orczykowskiej o stygmatyzacji i dyskryminacji osób o odmiennej tożsamości społeczno-kulturowej; R. Siarkiewicza o pułapkach globalizacji i D. Zielińskiej – Pękał o edukacji medialnej w aspekcie koncepcji kultury antropologa M. Mead.

W ostatniej części pod tytułem „Środowiskowe wymiary i praktyka wielokulturowości” przedstawione zostały opracowania egzemplifikujące tę problematykę. Rasowość w perspektywie pedagogicznej to przedmiot zainteresowań A. Fitak. Z kolei J. Pilarska zastanawia się nad tym, czy heterogeniczność kulturowa może być gwarantem dialogu. Trudności wychowawcze w rodzinach migracyjnych opisuje A. Mitręga. Problematyka rodzinna pojawia się także w artykule K. Hubscher, która przedstawia wizje rodzicielskie odnoszące się do karier życiowych ich dzieci. Edukacja dzieci romskich jest przedmiotem zainteresowań D. Demel. Odmienny charakter ma artykuł Ł. Banaszaka podejmującego próbę określenia znaczenia sensu pracy pedagoga paliatywnego. Konteksty psychologiczne wielokulturowości zostały przedstawione przez  D. Domińską-Werbel, która zwraca uwagę na tożsamościową rolę języka. Związki partnerskie opisane przez J. Szczepankiewicz – Battek i K. Formelę są ostatnią egzemplifikacją środowiskowych wymiarów wielokulturowości.