W Serii Wydawniczej Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy ukazał się podręcznik akademicki prof. dr hab. inż. Marka Kurzyńskiego pt. „Metody sztucznej inteligencji dla inżynierów”.

W książce zawarto wprowadzenie do metod sztucznej inteligencji starając się objąć tę część materiału, którą Autor uważa za podstawową dla studenta studiów inżynierskich. Wybór ten wynika z programu studiów. Starano się przy tym tak przybliżać czytelnikowi poszczególne obszary tematu, aby uzyskać zrozumiały ich opis i pozostawić w pamięci czytelnia trwały ślad.

Książka składa się z pięciu rozdziałów podzielonych na sekcje tematyczne. We wstępie autor najpierw wylicza możliwe zastosowania sztucznej inteligencji. Następnie krótko omawia zawartość podręcznika.

Rozdział pierwszy, jest wprowadzeniem do tematu i został bardzo logicznie i przystępnie napisany. Zostaje tutaj przedstawiona definicja terminu sztuczna inteligencja, która towarzyszy wykorzystaniu komputerów w zasadzie od początku rozwoju tej techniki, to znaczy od lat 50. ubiegłego wieku. Mowa jest tu także o badaniach nad opracowaniem nowych metod sztucznej inteligencji, ekstrakcji wiedzy z baz danych, maszynowego uczenia i stosowania ich do rozwiązywania różnorodnych problemów rzeczywistych (technicznych, medycznych) oraz w zakresie automatycznego myślenia, logiki rozmytej i słownych baz wiedzy, jak również szeroko pojętego modelowania i symulacji komputerowej procesów fizycznych, technicznych, ekonomicznych i technologicznych oraz sterowania obiektami dynamicznymi, w tym sterowaniem inteligentnym.

Kolejne rozdziały dotyczą metod probabilistycznych, czyli sposobu postrzegania zjawiska losowego poprzez jego bezpośredni opis w kategoriach losowych, czyli z wykorzystaniem pojęć: zdarzenia, zdarzenia elementarnego i prawdopodobieństwa zdarzenia. W dalszej części omówiono także systemy rozmyte, sztuczne sieci neuronowe oraz algorytmy ewolucyjne.

 Tematyka, którą zajął się autor w poszczególnych rozdziałach jest niezwykle bogata.  Autor potrafił usystematyzować prezentowany materiał i przelać na papier w sposób przystępny swą wiedzę i doświadczenie dydaktyczne.

„Metody sztucznej inteligencji dla inżynierów” to typowy podręcznik akademicki, w którym dominuje walor dydaktyczny, bowiem materiał jest dostosowany do wymagań stawianych na studiach inżynierskich.  Będzie też użyteczną pomocą naukową dla studentów studiów magisterskich, jako początkowy podręcznik porządkujący ich wiedzę. Sięgną po nią nauczyciele akademiccy uczący podstaw sztucznej inteligencji.

Pozycja ta wypełnia lukę na polu podręczników akademickich, co jest szczególnie potrzebnie tak żywym i dynamicznie rozwijającym się dyscyplinom nauki i techniki jak informatyka.